ISU-ISU MORAL TERKINI: Gangstrisme kerana sistem ' penjara sekolah' di Malaysia

Berita penahanan 18 pelajar sekolah di Klang yang menjadi viral baru-baru ini mengembalikan perhatian semua pihak terhadap isu pelajar sekolah dalam gangsterism.

Ini bukanlah perkara baru dan penglibatan pelajar sekolah dalam geng kongsi gelap sudah kian lama bertapak di sekolah dan di luar sekolah tetapi hanya menjadi isu kepada kita apabila kejadian sebegini berlaku.

Semua pihak sentiasa menunding jari pada pihak lain untuk menutupkan kelemahan masing-masing. Akhirnya kesemua kesalahan ini akan ditujukan terus kepada pihak ibu bapa kononnya ibu bapa telah gagal membimbing anak mereka dengan baik.

Tidak dinafikan, setiap ibu bapa mempunyai tanggungjawab yang setimpal dalam memimpin anak-anak mereka menjadi seorang insan yang berguna untuk keluarga dan negara.

Namun, hakikatnya kaum pelajar meluangkan hampir 6-8 jam di sekolah setiap hari kecuali hari sabtu dan ahad. Ini tidak termasuk jika mereka menghadiri kelas tambahan atau aktiviti kurikulum pada hari Sabtu.

Ini menunjukkan sepanjang usia persekolahan, hubungan di antara pelajar dan sekolah tidak dapat dipisahkan.

Penerangan ini bukan untuk menunding jari pada pihak sekolah semata-mata tetapi menukilkan persoalan sama ada sistem pendidikan negara menjadi salah satu faktor penglibatan pelajar dalam aktiviti luar seperti gangsterism?

Sistem pendidikan di negara kita terlalu “Exam Oriented” iaitu penilaian prestasi pelajar dibuat berdasarkan penghafalan dan peperiksaan.

Contoh yang sangat mudah, seorang kanak-kanak berumur 5 tahun di tadika dibekalkan 10-16 buku latihan. Setiap hari diberi 5-10 latihan untuk dibuat di rumah.

Ini adalah perkara benar dan rungutan ibu bapa yang mempunyai anak baru melangkah ke alam prasekolah.

Contoh Finland

Apakah jenis sistem pendidikan yang diamalkan di negara kita? Kenapa kanak-kanak yang harus bermain dan berinteraksi dalam usia awalan ditekankan dengan satu sistem pendidikan yang menjadikan mereka sebagai robot?

Finland sebuah negara yang mempunyai sistem pendidikan yang boleh dikatakan terbaik di dunia. Bayangkan sebuah negara di mana kanak-kanak hanyalah perlu bermain sehingga mereka mendapat pendidikan wajib iaitu pada usia 7 tahun.

Kemudian, tanpa pengecualian mereka menghadiri sekolah komprehensif iaitu pendidikan tidak berdasarkan peperiksaan dan pencapaian akedamik sehingga umur 16.

Pelajar pada usia 16 tahun boleh memilih untuk meneruskan pendidikan mereka sama ada berdasarkan prestasi akademik (lukio) atau trek vokasional (ammattikoulu), kedua-duanya biasanya mengambil masa tiga tahun dan memberikan kelayakan untuk meneruskan pengajian tinggi yang dibahagikan kepada universiti dan politeknik.

Mengenakan yuran sekolah adalah satu kesalahan dan haram di Finland. Maka negara Finland menawarkan pendidikan percuma dari tadika hingga universiti berserta makanan percuma untuk semua pelajar.

Selain itu Finland juga menyediakan pengangkutan percuma untuk pelajar dari kawasan pedalaman. Pelajar dikumpulkan mengikut kumpulan berdasarkan keupayaan mereka dan bukan berdasarkan kepandaian akademik. Tiada pemeriksa, tiada peperiksaan sehingga umur 18 tahun, tiada jadual sekolah, tiada industri tuisyen swasta, tiada pakaian seragam sekolah.

Kanak-kanak memanggil guru dengan nama pertama mereka. Pelajar berusia 15 tahun diberi kerja rumah tidak lebih daripada 30 minit semalam.

Apabila melihat sistem pendidikan begini ramai akan bertanya-tanya, kalau tak baca buku, tak buat peperiksaan macamana pelajar nak pandai?

Kadar literasi iaitu keupayaan membaca, menulis dan memahami Finland adalah 100% berbanding di Malaysia 94.6% iaitu lebih rendah daripada negara jiran kita Thailand iaitu 96.7%.

Penjara sekolah

Daripada contoh di atas jelas menunjukkan terdapat satu masalah yang besar dalam sistem pendidikan di negara kita.

Bermula daripada tadika sama ada umur 5 atau 6 tahun hinggalah 17 tahun (SPM) atau 19 tahun (STPM/Matrikulasi/A Level) pelajar dipenjarakan dengan satu sistem pendidikan berorientasikan akademik dan peperiksaan.

Setiap manusia mempunyai kelebihan, keistimewaan dan minat yang berbeza-beza. Begitu juga pelajar. Pelajar yang mempunyai minat dalam pembelajaran akan belajar rajin-rajin dan skor markah yang tinggi.

Pelajar yang tiada minat dalam pembelajaran akan terpinggir dan dikategorikan sebagai pelajar tidak pandai atau bodoh. Inilah sistem pendidikan yang diagung-agungkan kerajaan sebagai sistem pelajaran “terbaik”.

Malangnya kita terlepas pandang bahawa sistem pendidikan ini melahirkan pelajar sebagai robot untuk pasaran selepas tamat pengajian mereka. Benar ungkapan sekolah bagai penjara, universiti bagai kilang dan pelajar-pelajar produk pasaran kelak.

Gangsterisme

Apakah kaitan sistem pendidikan dengan gangsterisme di kalangan pelajar?

Majoriti pelajar yang terlibat dalam gangsterisme adalah golongan yang terpinggir yang diketegorikan dari golongan pelajar tidak pandai. Memandangkan sistem pendidikan ini yang lebih minat dan memberi perhatian lebih kepada pelajar pandai, pelajar yang kurang pandai ini mencari dan cuba untuk mendekati aktiviti atau kumpulan yang memberi perhatian dan penghormatan untuk mereka.

Di situlah bermulanya penglibatan pelajar kurang pandai ini dalam aktiviti gangsterisme dan kongsi gelap di mana di situ mereka tiada tekanan untuk belajar malah lebih kepada aktiviti berfizikal yang mengembirakan mereka.

Sekiranya daripada awal persekolahan pelajar yang kurang berminat dengan akademik didedahkan dengan aktiviti sukan, teknikal dan vokasional, sudah tentu pelajar mampu menjadi cemerlang dalam bidang yang mereka minati.

Di Malaysia, pelajar sekolah kerajaan tiada pilihan untuk memilih bidang (teknikal atau vokasional) yang mereka minati kerana semua dinilai dan diukur berdasarkan prestasi akademik.

Pentadbiran sekolah, guru, pelajar dan semua pihak kejar mengejar untuk menjadi juara. Tekanan pelbagai penjuru untuk menjadi sekolah cemerlang, pelajar cemerlang, guru cemerlang hingga melupakan matlamat utama pendidikan dan kewujudan sekolah.

Di Malaysia, terdapat 91 Sekolah Menengah Vokasional dan Sekolah Menengah Teknik. Jumlah ini sangat rendah berbanding dengan 5.07 juta pelajar sekolah rendah dan menengah di Malaysia.

Pelajar harus dibimbing dan dibangunkan dalam bidang-bidang yang mereka mempunyai bakat dan minat. Melalui sistem pendidikan yang pelbagai dan bukan berdasarkan prestasi akademik dan peperiksaan semata-mata mampu melahirkan pelajar yang berkaliber, berbakat dan berkebolehupayaan.

Sistem pendidikan yang berpelbagai ini mampu mendorong pelajar dari peringkat awal lagi mengenali diri dan bakat mereka. Pelajar yang mempunyai kesedaran diri dari peringkat awal akan mengelakkan diri mereka terlibat dalam aktiviti yang tidak berfaedah seperti gangsterism.

Majoriti pelajar yang terjebak dalam gangsterisme adalah kerana mereka mendapat satu kebanggaan dan pengiktirafan yang tidak diperolehi di sekolah masing-masing.

Seperti kata peri bahasa, melentur buluh biarlah daripada rebungnya, begitulah jika pelajar ini dididik mengikut bakat dan minat mereka daripada awal, sudah pasti mereka mampu memilih jalan hidup yang lebih baik dan berguna untuk diri dan negara.

Sistem pendidikan sekolah yang lemah adalah salah satu faktor gangsterisme di kalangan pelajar sekolah.

Oleh itu kerajaan harus mengambil serius tentang perkara ini dan mengambil langkah memperkenalkan sistem pendidikan yang berpelbagai dan dinamik.

Sudah tiba masa untuk transformasi sistem pendidikan negara demi masa depan rakyat Malaysia.